Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης

Tο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης παρουσιάζει την έκθεση

(Α)ορατές πόλεις

Κατερίνα Τσίτσελα (Δέσποινα)

ΑΟΡΑΤΕΣ  ΠΟΛΕΙΣ

ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ

Με δύο τρόπους φτάνει κανείς στη Δέσποινα με πλοίο ή με την καμήλα. Η πόλη παρουσιάζεται από τη στεριά και σε όποιον έρχεται από τη θάλασσα. Ο καμηλιέρης που βλέπει να εμφανίζονται στον ορίζοντα του οροπεδίου οι κορυφές από τους ουρανοξύστες, οι κεραίες και τα ραντάρ, να χτυπάνε στον άνεμο οι λευκοί και κόκκινοι ανεμοδείκτες, να βγάζουν καπνό οι καπνοδόχοι, βάζει με το νου του ένα πλοίο ξέρει ότι πρόκειται για μια πόλη αλλά τη σκέφτεται σαν ένα καράβι που τον παίρνει μακριά από την έρημο, ένα ιστιοφόρο έτοιμο να σαλπάρει, με τον άνεμο που ήδη φουσκώνει τα άλυτα ακόμη πανιά του, ή τον ατμό στο λεβητοστάσιο που δονεί τη σιδερένια καρδιά, και σκέφτεται όλα τα λιμάνια, τα υπερπόντια εμπορεύματα που οι γερανοί αδειάζουν πάνω τους μόλους, τα καπηλειά στα οποία πληρώματα από διαφορετικές σημαίες σπάνε μπουκάλια στα κεφάλια ο ένας του άλλου, τα φωτισμένα παράθυρα των ισογείων, το καθένα με μια γυναίκα που χτενίζεται. Πρόκειται για μια πόλη αλλά τη φαντάζεται σαν μια καμήλα. Η κάθε πόλη παίρνει το σχήμα από την έρημο στην οποία αντιστέκεται έτσι βλέπουν τη ΔΕΣΠΟΙΝΑ, πόλη – σύνορο ανάμεσα σε δύο ερήμους, ο καμηλιέρης και ο ναύτης.

Κατερίνα Τσίτσελα ( Δέσποινα)

Την ιδέα, το σχεδιασμό, την επιμέλεια και στον συντονισμό του όλου εγχειρήματος είχε ο καθηγητής του Εργαστηρίου Χαρακτικής του Τμήματος Μανόλης Γιανναδάκης.

Η ιστορικός της τέχνης Θάλεια Στεφανίδου εύστοχα περιγράφει:

«…Εικόνες πόλεων σαν επιπλέον διεύρυνση του φαντασιακού

αλλά ταυτόχρονα και σταθερά “κείμενα”

περίοπτης κατασκευής για ανάγνωση σε επίπεδη επιφάνεια

που προκαλούν υπαινικτικές ερμηνείες

και προσκαλούν σε μετατοπίσεις από το ένα στα πολλά

από τα κύρια ονόματα στα ουσιαστικά, στα πρόσωπα και τα πράγματα…»